Kerstmeditatie 2024
Knielen bij de kribbe?
“En dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen het Kindje vinden in doeken gewikkeld en liggend in de kribbe” (Lukas 2:12)
“En dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen het Kindje vinden in doeken gewikkeld en liggend in de kribbe” (Lukas 2:12)
Met Kerst worden oude Kerstliederen weer van stal gehaald. Liederen die ons letterlijk mee willen nemen naar de geboorte van Jezus: “Wij gaan met haast naar Bethlehem”; “Kom allen tezamen, o kom nu naar Bethlehem”; “Kom, verwonder u hier mensen, zie dit nieuwgeboren Kind” en “Ik kniel aan Uwe kribbe neer.” Maar wat zingen we daarmee eigenlijk? Bij Bethlehem, als je er al veilig kunt komen, is weinig “vrede op aarde” te vinden. Die kribbe is allang vergaan. En na Kerst is het Pasen en Hemelvaartsdag geweest. We geloven toch in een verhoogde Heer?! Jazeker. En toch blijft het heerlijk om Kerst te vieren. Neem nou dat ‘knielen bij de kribbe’. In het Hebreeuws is er één werkwoord, barach, dat zowel ‘knielen’ als ‘zegenen’ betekent. God is een God die zegent. De bekende hogepriesterlijke zegen uit Numeri 6 begint ermee: “De Heere zegene (barach) u.” En is het niet ontroerend als een bruidspaar in een trouwdienst knielt terwijl die zegenwoorden over hen worden uitgesproken? Het laat prachtig onze verhouding tot God zien: Hij zegent en wij maken ons klein, knielen om die zegen te ontvangen. Maar met Kerst zien we hoe God zich klein maakt. Hoe God zegent door te knielen. Hoe God Zich zo klein maakt als kind in een kribbe. Om als Immanuël bij ons mensen te zijn, tot zegen voor Israël en alle volken. En om dat goed tot ons door te laten dringen is het niet vreemd om terug te denken aan het Bethlehem van zoveel eeuwen geleden. Is het zo gek nog niet om ons te verplaatsen in die herders die als eerste het evangelie van de geboren Zaligmaker hoorden. Om weer eens door de knieën te gaan en te zingen: “Ik kniel aan uwe kribbe neer, o Jezus, Gij mijn leven. Ik kom tot U en breng U, Heer, wat Gij mij hebt gegeven.” En laten we ons dan nog maar wat kleiner maken, zodat anderen er ook bij kunnen. Joodse herders, Palestijnse christenen, echte Woerdenaren, import en statushouders. Om samen God groot te maken. Een betekenis die het woord barach ook heeft: ‘Zegenen’ in de zin van ‘gelukkig prijzen’ en ‘eren’. Wat heerlijk om zo samen Kerst te vieren. Het feest waarop we de grote God die Zich zo klein wilde maken, al knielend eren om Zijn zegen. Namens ons allen een gezegend Kerstfeest, |
|
Gerard Bijkerk
Antje Groenendijk Yasmin Hsu Martine van der Herberg |
Hester Radstake
Ruben Smouter Jan Willem Stam Bastiaan Visser |